15 września 2011

Babie lato...



Nić się snuje srebrzysta i cienka, 
Po ścierniskach, po drzewach się mota, 
Jak marzenia, jak sny i nadzieje... 
Jutro wiatr je jesienny rozwieje 
I zostanie udręka i męka, 
I bezdenna, jesienna tęsknota.
 


Leopold Staff














7 komentarzy:

  1. Robercie kiedy Ty robiłeś to zdjęcie ? Piękne.

    OdpowiedzUsuń
  2. jak można nazwać coś tak ezoterycznego babim latem ?!

    OdpowiedzUsuń
  3. Ech... zdjęcie tego nie oddaje. Trzeba by było tam być. Wystarczył niewielki ruch głowy by wszystko zaczęło się skrzyć w jakimś dziwnym tańcu...

    OdpowiedzUsuń
  4. Z takimi ludźmi jak Pan chce się ten świat oglądać. Byłem niedawno w takim "babskim" miejscu, ale nic mi z tego nie wyszło.

    OdpowiedzUsuń