Wisła - wczorajszy poranek

Gdy wyruszyłem  z domu było jeszcze ciemno. Minus dziewięć stopni...  słońce wschodzi, księżyc zachodzi, mgły się snują, rzeka płynie...

Płomienny usmiech nietrwałych zórz

(O, złoć się dłużej!) - umiera już.

I jeszcze jedna z różowych chmur

Skrajem dogasa na grzbiecie gór.

I jeden jeszcze przeżyty dzień

(O, złoć się dłużej!) - odchodzi w cień...

                          Bolesław Leśmian